6.3.1 Zobowiązania z tytułu świadczeń pracowniczych

Krótkoterminowe świadczenia pracownicze to świadczenia (inne niż świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy), które podlegają w całości rozliczeniu przed upływem dwunastu miesięcy od końca rocznego okresu sprawozdawczego, w którym pracownicy wykonywali związaną z nimi pracę. Krótkoterminowe świadczenia pracownicze nie wymagają stosowania założeń aktuarialnych. Grupa ujmuje przewidywaną, niezdyskontowaną wartość krótkoterminowych świadczeń, które zostaną wypłacone. Wydatki dotyczące świadczeń wypłacanych w okresie zatrudnienia są odnoszone w rachunek wyników bieżącego okresu sprawozdawczego. 

Do zobowiązań z tytułu krótkoterminowych świadczeń pracowniczych wypłacanych przez Grupę należą: 

• wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne, 
• krótkoterminowe płatne nieobecności (m.in. płatne urlopy wypoczynkowe, płatne zwolnienia lekarskie urlopy macierzyńskie),  
• wypłaty z zysku i premie przypadające do wypłaty w ciągu 12 miesięcy od zakończenia okresu, w którym pracownicy nabyli te prawa, 
• świadczenia niepieniężne dla aktualnie zatrudnionych pracowników; 

Krótkoterminowe świadczenia pracownicze ujmowane są w okresie, w którym jednostka Grupy otrzymała przedmiotowe świadczenie ze strony pracownika, a w przypadku wypłat z zysku i premii, gdy na jednostce Grupy ciąży obecny prawny lub zwyczajowo oczekiwany obowiązek do dokonania takich wypłat w wyniku zdarzeń przeszłych oraz, gdy można dokonać wiarygodnej wyceny tego zobowiązania. 

Grupa ujmuje przewidywane koszty świadczeń pracowniczych w formie krótkoterminowych płatnych nieobecności: 

• w przypadku kumulowanych płatnych nieobecności (gdy pracownicy wykonywali pracę, która zwiększa ich uprawnienia do przyszłych płatnych nieobecności), jeśli w bieżącym okresie nie zostały w pełni wykorzystane, 
• w przypadku niekumulowanych płatnych nieobecności – z chwilą wystąpienia nieobecności. 

Są to świadczenia pracownicze (inne niż świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy), które są należne po zakończeniu zatrudnienia. Składają się na nie głównie świadczenia związane z wycofaniem się z życia zawodowego np. emerytura. Grupa prowadzi różne programy świadczeń po okresie zatrudnienia, m.in. programy określonych składek lub programy określonych świadczeń, w zależności od sensu ekonomicznego takiego programu wynikającego z jego podstawowych zasad. 

Do świadczeń po okresie zatrudnienia  klasyfikowane są między innymi odprawy emerytalne  oraz świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. 

Zobowiązania na świadczenia po okresie zatrudnienia w formie programów określonych świadczeń (odprawy emerytalne) oraz inne długoterminowe świadczenia pracownicze (np. nagrody jubileuszowe, długoterminowe renty inwalidzkie, świadczenia z tytułu ZFŚS) ustalane są z wykorzystaniem metody prognozowanych uprawnień jednostkowych z wyceny aktuarialnej przeprowadzanej na koniec okresu sprawozdawczego. 

Zyski i straty aktuarialne dotyczące określonych świadczeń po okresie zatrudnienia są prezentowane w innych całkowitych dochodach. Natomiast zyski i straty dotyczące pozostałych świadczeń wypłacanych w okresie zatrudnienia są odnoszone w rachunek zysków i strat bieżącego okresu sprawozdawczego.

Zobowiązanie to powstaje w następstwie decyzji jednostki o rozwiązaniu stosunku pracy z pracownikiem przed osiągnięciem wieku emerytalnego lub decyzji pracownika o przyjęciu proponowanych świadczeń w zamian za rozwiązanie stosunku pracy. 

Zmiany zobowiązań z tytułu odpraw emerytalnych i nagród jubileuszowych przedstawiały się następująco: 

W bieżącym okresie stopa techniczna przyjęta do obliczenia zdyskontowanej wartości przyszłych wypłat należnych z tytułu odpraw emerytalnych ustalona została na poziomie 0%, jako wypadkowa stopy zwrotu z długoletnich obligacji skarbowych o rentowności 3,6% rocznie i planowanej rocznej inflacji wynagrodzeń w wysokości 3,6% (na koniec 2020 roku przyjęto stopę na poziomie -1,4% jako wypadkową stóp odpowiednio 1,2% i 2,7%).